Sina-Mechanic: 2009-05-24

Tuesday, May 26, 2009

عشق ايستادن زير باران و خيس شدن باهم نيست عشق آن است كه يكي براي ديگري چتري شود و او هيچوقت نفهمد كه چرا خيس نشد...به اميد عشق هاي واقعي

بي پاي پوش ميتوان از كوير گذشت ، بي ستاره هرگز... براي تو كه كهكشان شبهاي مني

شايد آن روز كه سهراب نوشت : تا شقايق هست زندگي بايد كرد خبري از دل پر درد گل ياس نداشت بايد اينجور نوشت هر گلي هم باشي چه شقايق چه گل پيچك و ياس زندگي اجبارست

زندگي دفتري از خاطرهاست ... يك نفر در دل شب ، يك نفر در دل خاك ... يك نفر همدم خوشبختي هاست ، يك نفر همسفر سختي هاست ،چشم تا باز كنيم عمرمان
مي گذرد... ما همه همسفريم

زنده باد آن كس كه گاهي يادي از ما ميكند / از خجالت ما غريبان را غرق دريا ميكند
حال ما ميپرسد و از مهرباني هاي خود / اين دل رنجور ما را عطر گل ها ميكند . . .

بچه ها چه شوخی شوخی قورباغه های مرداب را سنگ میزنند و قورباغه ها چه جدی جدی میمیرند

کلاغ و طوطی هر دو سیاه و زشت آفریده شدند طوطی شکایت کرد و خداوند او را زیبا کرد ولی کلاغ گفت : هر چه از دوست رسد نیکوست و نتیجه آن شد که می بینی .طوطی همیشه در قفس کلاغ همیشه آزاد

تو اون فرشته ای که وقتی در فصل بهار قدم میزنی برگ درختان انتظار پاییز را میکشند تا به جای پاهایت بوسه بزنند

* زندگی هنگامه فریادهاست_سرگذشتی در گذشت یارهاست_زندگی تکرار جان فرسودن است_رنج ما تاوان انسان بودن است.

شعر های عمو جمشید...... شعر قدیم گیلانی